About

Η πραγματικότητα, έχει μεγάλη φαντασία

Δεν είναι το απόλυτο το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι ο δρόμος. Η αναζήτηση. Η περιπέτεια. Ποιος θέλει να καταλήξει; Να διδάξει, ποιος; Το ζήτημα είναι να δημιουργηθεί ένας νοητικός θόρυβος. Ένα παράσιτο στην κανονική ροή των σκέψεων. Πολλά εδώ μέσα μπορεί να μοιάζουν δυσνόητα, αιρετικά, υπερβολικά ή αλλοπρόσαλλα. Κάποιες φορές ίσως δίκαια. 'Αλλες, ίσως όχι. Λάθος μεταφορά ή λάθος λήψη, δεν έχει σημασία. Παντελής έλλειψη αντικειμενικότητας; Έλλειψη γνώσης; Πάλι δεν έχει σημασία.

Η αδυναμία μεταφοράς δεδομένων με τρόπο ώστε να γίνονται αντιληπτές πολλές φορές είναι σίγουρη. Και αυτή την αδυναμία το Θόρυβωξ ίσως την έχει. Αλλά και πάλι δεν έχει σημασία. Υπάρχουν κάποιες πεποιθήσεις σε όλους, που δεν είναι αυτοφυείς. Πολλές ανατρέπονται σε 30 δευτερόλεπτα με επιχειρήματα που δε σηκώνουν αντίλογο. Άλλες φορές ο αντίλογος είναι τόσο μακροσκελής και ρητορικός, κάτι που από μόνο του πρέπει να προβληματίζει. Είναι εντυπωσιακό το πώς κάποιοι άνθρωποι κρατούν σφιχτά, παράλογες εμφυτεύσεις μέσα στο είναι τους, στο τέλειο εγώ τους, κλείνοντας τα παράθυρα σε επιχειρήματα ώστε να μη γυρίσει ο κόσμος τους ανάποδα.

Κάποια στιγμή υπάρχει η ευκαιρία να σταματήσει να συμβαίνει αυτό. Τότε, ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένα υπαρκτό MATRIX. Μόνο που εδώ τους πράκτορες δε μπορείς να τους αντιληφθείς ακόμη κι αν βγαίνεις καμιά φορά απ’ έξω. Συνωμοσιολογίες; Ίσως. Ίσως και όχι. Σίγουρα τα λάθη, από ένα μη τέλειο ον. Το μόνο που θα επιχειρηθεί είναι μια ώθηση σε εποικοδομητικό αντίλογο. Έτσι. Για τη μη συνενοχή. Για την εγρήγορση. Για τη διαρκή αλλαγή του "εγώ". Για τη συνέχιση της ατραπούς. Με την ελπίδα, οι σταθερές απόψεις να λείπουν συχνά από εδώ. Άλλωστε, τι είναι σταθερό στο σύμπαν;

Το ώριμο φρούτο έπεσε κάτω από το δένδρο. Αν δε τσαλαπατήθηκε, αγνοήθηκε σίγουρα από όλους... Εκτός από τα σκουλήκια...


Υ.Γ Πριν χρησιμοποιηθούν τα λόγια μας προκειμένου να κολλήσει κάποιος την ταμπέλα που αρέσκεται να πολεμά, ας ξέρει ένα. Όπου εμφανίζεται η λέξη Έλλάς και τα παράγωγά της, αναφέρεται στην άσχετη συνόρων και φυλών αρχέγονη και παντοτινή σημασία του όρου. Όχι σε ό,τι ονομάζουμε σήμερα Ελλάς, που η προσκυνημένη σκέψη των υπηκόων της, μόνο Ρωμιοσύνη θυμίζει.